Eτούτη η εποχή

Σε τούτη εδώ την εποχή
είναι αμάρτημα βαρύ
να σαι στην εφηβεία
«Μην αγαπάς μην περπατάς
πολλά δεν κάνει να ρωτάς
ζήσε στην απορία»

κι εγώ που έφηβη καρδιά
κρύβω στα στήθια μου βαθιά
-κι ας δείχνει άλλα το βλέμμα-
τα είδωλά μου από πηλό
ανακαλώ και τα φιλώ
τα χείλη στάζουν αίμα

Και μέσα μου επαναστατώ
μια πέτρα πιάνω και πετώ
στου κόσμου τη βιτρίνα
αν γκρεμιστούν «τα σταθερά»
των συνειδήσεων τα νερά
θα ταραχθούν κι εκείνα

Ετούτη εδώ η εποχή
σου κλέβει χρόνο απ’ τη ζωή
κι απ’ την ανάσα αέρα
και σ’ αναγκάζει πιο νωρίς
να αποδεχτείς όσα μπορείς
να αλλάξεις κάποια μέρα
{Χρίστος}
http://luogointerno.blogspot.com/